Lessen voor werkgevers bij grensoverschrijdend gedrag in een afhankelijkheidsrelatie – Bedrijfsjuridische berichten

Hoge Raad

Een Hogeschooldocent bewegingsleer maakt zich meerdere malen schuldig aan seksueel grensoverschrijdend gedrag jegens zijn studenten. Bij de Hoge Raad ligt de vraag voor of seksueel grensoverschrijdend gedrag in een afhankelijkheidsrelatie in beginsel als ernstig verwijtbaar gedrag moet worden gekwalificeerd. De consequentie zou dan verlies van transitievergoeding zijn.

De Hoge Raad oordeelt dat er geen ruimte is voor een dergelijke vuistregel omdat een werknemer het recht op transitievergoeding uitsluitend in zeer uitzonderlijke gevallen dient te verliezen. Het is daarnaast aan de werkgever om grensoverschrijdend gedrag in zijn organisatie zoveel mogelijk te voorkomen en bij signalen daarvan op gepaste wijze op te treden, aldus de Hoge Raad.

Voor de praktijk is relevant dat de reactie van de werkgever bij meldingen van (seksueel) overschrijdend gedrag meeweegt bij de beoordeling of het gedrag van de werknemer ernstig verwijtbaar is.

Voor werkgevers is het daarom van belang om een interne gedrags- of integriteitscode op te stellen en een dergelijk beleid ook toegankelijk en bekend te maken (en houden) onder de werknemers. Indien grensoverschrijdend of ander ongewenst gedrag plaatsvindt, moet een werkgever de stappen nemen die hij in het beleid heeft vastgelegd. Onderdeel van die stappen kan een aanvullend (extern) onderzoek zijn, waarin alle feiten en omstandigheden aan de orde komen en bij de beoordeling kunnen worden betrokken. Naar aanleiding van een onderzoek kan de werkgever overgaan tot verschillende arbeidsrechtelijke sancties.

Een werkgever dient dus bij vermoedens of signalen van grensoverschrijdend of ander ongewenst gedrag voortvarend, adequaat en zorgvuldig te handelen.