Rechtspraak

Een werknemer crediteurenadministratie heeft op grote schaal gefraudeerd en diefstal gepleegd. Dit is door werknemer erkend gedurende een door werkgever ingesteld onafhankelijk onderzoek. Werknemer wordt op staande voet ontslagen. Hij verweert zich hiertegen door aan te voeren dat de frauduleuze handelingen hem niet (geheel) aan te rekenen zijn, gezien zijn ernstige gokverslaving. De kantonrechter Arnhem gaat hierin niet mee. Ondanks de gokverslaving is het ontslag op staande voet gegrond, nu niet is komen vast te staan dat de werknemer zijn wil niet in vrijheid kon bepalen en niet is gebleken van een psychische stoornis. Wel is werknemer gedurende lange tijd geraffineerd te werk gegaan en is hij begonnen met frauderen omdat hij (in zijn ogen onterecht) geen bonus uitgekeerd kreeg.

Tijdens de dienst van werkneemster wordt een armband van een klant gevonden in de supermarkt. Deze wordt aan werkneemster afgegeven ten behoeve van de gevonden voorwerpen. De armband belandt echter niet in het mandje voor de gevonden voorwerpen, maar in de broekzak van de werkneemster.

Na onderzoek van de bedrijfsrecherche (o.a. analyse van videobeelden) wordt de werkneemster op staande voet ontslagen, na een dienstverband van 20 jaar. Dit ontslag houdt bij de rechter stand, nu de rechter ervan uitgaat dat de werkneemster de armband heeft gestolen. Dit vormt een zodanig ernstige gedraging, dat sprake is van een dringende reden voor ontslag op staande voet. De werkneemster krijgt geen transitievergoeding mee.

Een 60-jarige werknemer wordt na 39 jaar in dienst op staande voet ontslagen, omdat hij volgens werkgever bedrijfseigendommen, emballage, zou hebben weggenomen. De kantonrechter is echter van oordeel dat de werkwijze van werknemer mogelijk aan te merken is als een foutieve managers beslissing, maar deze werkwijze geen ontslag op staande voet met zich meebrengt. Werknemer had geen kwade bedoelingen en heeft aangetoond zijn werk op de beste wijze te willen verrichten.

Het privégebruik van een leaseauto valt niet onder het recht op loon bij ziekte (artikel 7:629 BW). Het hof oordeelt dat het niet in strijd is met de wet om de leaseauto na zes maanden arbeidsongeschiktheid in te nemen, zonder werknemer te compenseren voor het verlies van het privégebruik van de leaseauto.

Werknemer was van 1 april 2008 t/m 29 februari 2020 in dienst als chauffeur. Op zijn arbeidsovereenkomst is de Cao voor het Beroepsgoederenvervoer over de weg (Cao BGV) van toepassing verklaard. Per 1 januari 2019 bepaalt die cao dat o.a. vergoedingen voor overwerk deel uitmaken van het vakantieloon. Daarvoor had werknemer slechts recht op het loon over acht diensturen per vakantiedag. De Cao BGV bevatte een afkoopregeling voor de jaren 2014 t/m 2018. Werknemer zag hiervan af en claimt achterstallig vakantieloon over de periode vanaf februari 2014. In dit blog wordt besproken of werknemer daar recht op heeft.

Een onderwijsassistente raakte in conflict met haar werkgever over de mondkapjesplicht bij leerlingen. Dit conflict liep zo hoog op dat werkneemster uiteindelijk in diverse e-mails aan de werkgever en haar collega’s aangeeft de arbeidsovereenkomst te (moeten) ontbinden. De Rechtbank Noord-Holland oordeelde echter dat – in de context van woorden in die e-mails zoals “gedwongen” en “wanneer de waarheid boven tafel komt en blijkt dat ik gelijk had” – deze verklaringen geen duidelijke en ondubbelzinnige opzegging zijn.

Werkneemster heeft tegenover werkgever en de bedrijfsarts welbewust een ander, veel minder rooskleurig beeld geschetst over haar gezondheidssituatie dan daadwerkelijk het geval was. Zeker gelet op het feit dat werkneemster als gevolg van de coronacrisis alleen telefonisch heeft gesproken met de bedrijfsarts en werkgever en zij om die reden vertrouwen moeten kunnen hebben in de mededelingen van werkneemster, was het ontslag op staande voet terecht gegeven.

De CRvB komt tot het oordeel dat een eigenrisicodrager niet gehouden is om de ZW-uitkering op zich te nemen indien de werknemer bij aanvang van het dienstverband reeds ongeschikt was voor de desbetreffende functie. De klachten en beperkingen die hem ongeschikt maakte voor de functie speelden al vóór aanvang van het dienstverband.

Werknemer wil zich niet laten vaccineren tegen Covid-19. Werkgever dringt aan en wijst op de risico’s voor de werknemer en collega’s. Werknemer blijft weigeren en werkgever verleent ontslag op staande voet.
Het Gerecht van Curaçao oordeelt dat dit een ongerechtvaardigde inbreuk op de grondrechten van werknemer oplevert, dat het ontslag op staande voet onterecht is maar dat de arbeidsovereenkomst wel moet worden ontbonden.

Op de werkvloer vindt een explosie plaats met branduitbraak tot gevolg, waarbij werknemer arbeidsongeschikt raakt. De rechter oordeelt (op verzoek van werknemer) dat werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Zo heeft werkgever werknemer direct na het ongeval geschorst, werknemer aansprakelijk gesteld voor de schade en (in strijd met het advies van de bedrijfsarts) vijf maanden lang geen mediation opgestart. Werknemer ontvangt een billijke vergoeding van EUR 40.000 bruto.